گزینه قرار دادن: چیست، چگونه کار می کند و چگونه آنها را مبادله کنیم

جیمز چن، CMT یک معامله گر خبره، مشاور سرمایه گذاری و استراتژیست بازار جهانی است. او کتاب هایی در زمینه تحلیل تکنیکال و تجارت ارز منتشر کرده است که توسط جان وایلی و پسران منتشر شده است و به عنوان کارشناس مهمان در CNBC، بلومبرگ تی وی، فوربس، و رویترز در میان سایر رسانه های مالی خدمت کرده است.

سامانتا سیلبرستاین یک برنامه ریز مالی خبره، دارنده مجوز FINRA سری 7 و 63، نماینده دارای مجوز بیمه عمر، حوادث و بیمه سلامت ایالت کالیفرنیا و CFA است. او روزهای خود را با صدها کارمند از سازمان های غیرانتفاعی و آموزش عالی بر روی برنامه های مالی شخصی آنها می گذراند.

Ariel Courage یک ویراستار، محقق، و حقیقت یاب با تجربه است. او برای چندین نشریه برجسته مالی از جمله The Motley Fool و Passport to Wall Street کار ویرایش و بررسی واقعیت انجام داده است.

Investopedia / ترزا چیچی

گزینه قرار دادن چیست؟

اختیار فروش (یا «فروش») قراردادی است که به خریدار اختیار خرید اختیار می‌دهد، اما نه تعهدی، مبالغ مشخصی از یک اوراق بهادار اساسی را با قیمتی از پیش تعیین‌شده در یک بازه زمانی مشخص بفروشد – یا کوتاه بفروشد. این قیمت از پیش تعیین شده که در آن خریدار اختیار فروش می تواند اوراق بهادار پایه را بفروشد، قیمت اعمال نامیده می شود.

اختیار فروش بر روی دارایی های اساسی مختلف، از جمله سهام، ارزها، اوراق قرضه، کالاها، آتی و شاخص ها معامله می شود. اختیار فروش را می توان در مقابل اختیار خرید قرار داد، که به دارنده این حق را می دهد که اوراق بهادار پایه را با قیمتی مشخص، چه در تاریخ انقضای قرارداد اختیار خرید یا قبل از آن، خریداری کند.

خوراکی های کلیدی

• اختیار فروش به دارندگان اختیار این حق را می دهد، اما نه تعهدی، که مقدار مشخصی از اوراق بهادار پایه را با قیمتی مشخص در یک بازه زمانی مشخص بفروشند.
• گزینه های فروش در طیف گسترده ای از دارایی ها از جمله سهام، شاخص ها، کالاها و ارزها در دسترس هستند.
• قیمت های اختیار معامله تحت تأثیر تغییرات قیمت دارایی پایه، قیمت اعتصاب اختیار، زوال زمانی، نرخ بهره و نوسان است.
• با کاهش قیمت دارایی پایه، با افزایش نوسانات قیمت دارایی پایه، و با کاهش نرخ بهره، ارزش اختیارات را افزایش دهید.
• با افزایش قیمت دارایی پایه، با کاهش نوسانات قیمت دارایی پایه، با افزایش نرخ بهره، و با نزدیک شدن به زمان انقضا، گزینه های قراردادی ارزش خود را از دست می دهند.

مبانی گزینه را قرار دهید

چگونه یک گزینه قرار دادن کار می کند

با کاهش قیمت سهام زیرین یا امنیت ، یک گزینه قرار می گیرد. برعکس ، با افزایش قیمت سهام زیرین ، یک گزینه Put ارزش خود را از دست می دهد. در نتیجه ، آنها به طور معمول برای اهداف پرچین استفاده می شوند یا در مورد عملکرد روند نزولی حدس می زنند.

سرمایه گذاران غالباً از گزینه های قرار داده شده در یک استراتژی مدیریت ریسک شناخته می شوند که به عنوان یک محافظ محافظت می شود ، که به عنوان نوعی بیمه سرمایه گذاری یا پرچین استفاده می شود تا اطمینان حاصل شود که ضرر و زیان موجود در دارایی اساسی از مبلغ مشخصی تجاوز نمی کند. در این استراتژی ، سرمایه گذار گزینه ای را برای محافظت از ریسک نزولی در سهام موجود در نمونه کارها خریداری می کند. در صورت استفاده و در صورت استفاده از گزینه ، سرمایه گذار سهام را با قیمت اعتصاب Put می فروشد. اگر سرمایه گذار سهام زیرین را در اختیار نداشته باشد و گزینه ای را انتخاب کند ، این یک موقعیت کوتاه در سهام ایجاد می کند.

عواملی که بر قیمت یک قرار می گیرند

به طور کلی ، با نزدیک شدن زمان آن برای انقضا به دلیل تأثیر پوسیدگی زمان ، مقدار یک گزینه Put کاهش می یابد. Decay Time به عنوان یک گزینه زمان برای انقضا شتاب می یابد زیرا زمان کمتری برای تحقق سود از تجارت وجود دارد. هنگامی که یک گزینه مقدار زمانی خود را از دست می دهد ، مقدار ذاتی باقی می ماند. ارزش ذاتی یک گزینه معادل تفاوت بین قیمت اعتصاب و قیمت سهام زیرین است. اگر یک گزینه دارای ارزش ذاتی باشد ، مانند پول (ITM) به آن گفته می شود.

مقدار ذاتی گزینه

گزینه ارزش ذاتی = تفاوت بین قیمت بازار امنیت زیربنایی و قیمت اعتصاب گزینه (برای گزینه PUT ، IV = قیمت اعتصاب منهای قیمت بازار امنیت زیربنایی ؛ برای گزینه تماس ، IV = قیمت بازار امنیت زیربنایی منهای اعتصاب)

خارج از پول (OTM) و با پول (دستگاه خودپرداز) گزینه های موجود در آن هیچ ارزش ذاتی ندارند زیرا هیچ فایده ای در استفاده از گزینه وجود ندارد. سرمایه گذاران به جای استفاده از گزینه خارج از پول با قیمت اعتصاب نامطلوب ، می توانند سهام را با قیمت بالاتر در قیمت بالاتر در بازار داشته باشند. با این حال ، در خارج از بازار خرس ، فروش کوتاه معمولاً از خرید گزینه های Put خطرناک تر است.

ارزش زمانی یا ارزش بیرونی در حق بیمه گزینه منعکس می شود. اگر قیمت عملی یک اختیار فروش 20 دلار باشد و زیربنای آن سهام در حال حاضر با قیمت 19 دلار معامله می شود، ارزش ذاتی آن 1 دلار است. اما گزینه فروش ممکن است با 1. 35 دلار معامله شود. 0. 35 دلار اضافی ارزش زمانی است، زیرا قیمت سهام ممکن است قبل از انقضای اختیار تغییر کند. ممکن است گزینه های فروش مختلف در یک دارایی پایه با هم ترکیب شوند تا اسپردهای فروش را تشکیل دهند.

هنگام فروش گزینه های فروش باید چندین عامل را در نظر داشته باشید. درک ارزش و سودآوری قرارداد اختیار معامله هنگام بررسی معامله بسیار مهم است، در غیر این صورت ریسک سقوط سهام از نقطه سودآوری را به همراه خواهید داشت.

سود یک گزینه فروش در انقضا در تصویر زیر نشان داده شده است:

کجا می توان گزینه ها را معامله کرد

اختیار فروش و همچنین بسیاری از انواع دیگر اختیار معامله از طریق کارگزاری ها انجام می شود. برخی از کارگزاران دارای ویژگی ها و مزایای تخصصی برای معامله گران آپشن هستند. برای کسانی که به معاملات اختیار معامله علاقه دارند، کارگزاران زیادی وجود دارند که در معاملات اختیار معامله تخصص دارند. مهم است که کارگزاری را شناسایی کنید که مطابق با نیازهای سرمایه گذاری شما باشد.

جایگزین های تمرین گزینه قرار دادن

خریدار اختیار فروش نیازی به نگه داشتن اختیار تا زمان انقضا ندارد. همانطور که قیمت سهام پایه حرکت می کند، حق بیمه گزینه تغییر می کند تا منعکس کننده حرکات اخیر قیمت پایه باشد. خریدار اختیار معامله می‌تواند گزینه خود را بفروشد و یا ضرر را به حداقل برساند یا به سود برسد، بسته به اینکه قیمت گزینه از زمانی که آن را خریده تغییر کرده است.

به طور مشابه، گزینه نویس می تواند همین کار را انجام دهد. اگر قیمت پایه بالاتر از قیمت اعتصاب باشد، ممکن است کاری انجام ندهند. این به این دلیل است که این گزینه ممکن است بدون هیچ ارزشی منقضی شود، و این به آنها امکان می دهد کل حق بیمه را حفظ کنند. اما اگر قیمت پایه در حال نزدیک شدن است یا به زیر قیمت اعتصاب کاهش می یابد، برای جلوگیری از ضرر بزرگ، نویسنده گزینه ممکن است به سادگی گزینه را پس بگیرد (که آنها را از موقعیت خارج می کند). سود یا زیان تفاوت بین حق بیمه جمع آوری شده و حق بیمه پرداخت شده برای خارج شدن از موقعیت است.

نمونه ای از گزینه قرار دادن

فرض کنید یک سرمایه‌گذار یک گزینه فروش در SPDR S& P 500 ETF (SPY) خریداری می‌کند که با قیمت 445 دلار (ژانویه 2022) معامله می‌شد، با قیمت اعتصاب 425 دلار که در یک ماه منقضی می‌شود. برای این گزینه، آنها حق بیمه 2. 80 دلار یا 280 دلار (2. 80 دلار × 100 سهم یا واحد) پرداخت کردند.

اگر واحدهای جاسوسی قبل از انقضا به 415 دلار سقوط کنند ، 425 دلار قرار داده شده "در پول" خواهد بود و با حداقل 10 دلار تجارت می کند ، که ارزش ذاتی گزینه قرار داده شده است (یعنی 425 دلار - 415 دلار). قیمت دقیق برای قرار دادن به تعدادی از عوامل بستگی دارد که مهمترین آنها زمان باقی مانده برای انقضا است. فرض کنید که 425 دلار قرار داده شده با 10. 50 دلار معامله می شود.

از آنجا که گزینه Put اکنون "در پول" است ، سرمایه گذار باید تصمیم بگیرد که آیا (الف) این گزینه را اعمال کند ، که این حق فروش 100 سهم جاسوسی را با قیمت اعتصاب 425 دلار فراهم می کند. یا (ب) گزینه put را بفروشید و سود را جیب کنید. ما دو مورد را در نظر می گیریم: (i) سرمایه گذار در حال حاضر 100 واحد جاسوسی را در اختیار دارد. و (ب) سرمایه گذار هیچ واحد جاسوسی را در اختیار ندارد.(محاسبات زیر هزینه های کمیسیون را نادیده می گیرد ، تا کارها را ساده نگه دارد).

بیایید بگوییم سرمایه گذار گزینه Put را تمرین می کند. اگر سرمایه گذار قبلاً 100 واحد جاسوسی را در اختیار داشته باشد (فرض کنید آنها با قیمت 400 دلار خریداری شده اند) در سبد سهام خود و قرار داده شده برای محافظت از ریسک نزولی خریداری شده است (یعنی این یک محافظ بود) ، سپس کارگزار سرمایه گذار 100 سهام جاسوسی را در فروش می گذاردقیمت اعتصاب 425 دلار.

سود خالص این تجارت را می توان به این صورت محاسبه کرد:

[(قیمت فروش جاسوسی - قیمت خرید جاسوسی) - (قیمت خرید را قرار دهید)] × تعداد سهام یا واحدها

سود = [(425 دلار - 400 دلار) - 2. 80 دلار)] × 100 = 2،220 دلار

چه می شود اگر سرمایه گذار واحدهای جاسوسی را نداشته باشد ، و گزینه Put صرفاً به عنوان یک تجارت سوداگرانه خریداری می شود؟در این حالت ، استفاده از گزینه Put منجر به فروش کوتاه 100 واحد جاسوسی با قیمت اعتصاب 425 دلار می شود. سپس سرمایه گذار می تواند 100 واحد جاسوسی را با قیمت فعلی بازار 415 دلار خریداری کند تا موقعیت کوتاه را ببندد.

سود خالص این تجارت را می توان به این صورت محاسبه کرد:

[(قیمت فروش کوتاه جاسوسی - قیمت خرید جاسوسی) - (قیمت خرید را قرار دهید)] × تعداد سهام یا واحدها

سود = [(425 دلار - 415 دلار) - 2. 80 دلار)] × 100 = 720 دلار

با استفاده از گزینه ، (کوتاه) فروش سهام و سپس خرید آنها به نظر می رسد مانند یک تلاش نسبتاً پیچیده است ، به ذکر نیست هزینه های اضافه شده در قالب کمیسیون ها (از آنجا که چندین معاملات وجود دارد) و سود حاشیه ای (برای فروش کوتاه). اما سرمایه گذار در واقع "گزینه" ساده تری دارد (به دلیل عدم وجود کلمه بهتر): به سادگی گزینه Put را با قیمت فعلی خود بفروشید و سود مرتب کنید. محاسبه سود در این مورد:

[قیمت فروش - قیمت خرید را قرار دهید] × تعداد سهام یا واحدها = [10. 50 - 2. 80 دلار] × 100 = 770 دلار

یک نکته کلیدی در اینجا وجود دارد. فروش این گزینه ، به جای گذراندن روند نسبتاً پیچیده ورزش گزینه ، در واقع سود 770 دلار منجر می شود که 50 دلار بیشتر از 720 دلار است که با استفاده از این گزینه ساخته شده است. چرا تفاوت؟از آنجا که فروش این گزینه باعث می شود ارزش زمان 0. 50 دلار برای هر سهم (100 × 100 دلار سهام = 50 دلار) نیز ضبط شود. بنابراین ، بیشتر موقعیت های طولانی گزینه که قبل از انقضا ارزش دارند به جای ورزش فروخته می شوند.

برای خریدار گزینه Put ، حداکثر ضرر در موقعیت گزینه محدود به حق بیمه پرداخت شده برای Put است. در صورت کاهش قیمت سهام زیرین به صفر ، حداکثر سود در موقعیت گزینه رخ می دهد.

فروش در مقابل استفاده از گزینه

اکثر موقعیت های طولانی گزینه که قبل از انقضا ارزش دارند با فروش به جای ورزش بسته می شوند ، زیرا استفاده از گزینه منجر به از دست دادن ارزش زمان ، هزینه های بالاتر معاملات و الزامات حاشیه اضافی خواهد شد.

نوشتن گزینه ها

در بخش قبلی ، ما در مورد گزینه های قرار داده شده از منظر خریدار یا یک سرمایه گذار که موقعیت طولانی مدت دارد ، بحث کردیم. اکنون ما توجه خود را به طرف دیگر تجارت گزینه تغییر می دهیم: فروشنده گزینه Put یا نویسنده گزینه Put ، که دارای موقعیت کوتاه است.

برخلاف یک گزینه طولانی ، یک گزینه کوتاه یا کتبی ، یک سرمایه گذار را موظف می کند که سهام خود را از سهام زیرین با قیمت اعتصاب مشخص شده در قرارداد گزینه تحویل دهد.

فرض کنید یک سرمایه گذار در جاسوسی صعودی است ، که در حال حاضر با 445 دلار معامله می شود و اعتقاد ندارد که طی یک ماه آینده زیر 430 دلار سقوط خواهد کرد. سرمایه گذار می تواند با نوشتن یک گزینه در جاسوسی با قیمت اعتصاب 430 دلار ، حق بیمه 3. 45 دلار برای هر سهم (100 × سهم یا 345 دلار) جمع کند.

اگر جاسوسی بالاتر از قیمت اعتصاب 430 دلاری در طی ماه آینده باشد ، سرمایه گذار حق بیمه جمع آوری شده (345 دلار) را نگه می دارد زیرا گزینه ها از پول منقضی می شوند و بی ارزش هستند. این حداکثر سود تجارت است: 345 دلار یا حق بیمه جمع آوری شده.

برعکس ، اگر SPY قبل از انقضا گزینه در یک ماه به زیر 430 دلار حرکت کند ، سرمایه گذار برای خرید 100 سهم با قیمت 430 دلار در قلاب است ، حتی اگر Spy به 400 دلار یا 350 دلار یا حتی پایین بیاید. مهم نیست که سهام تا چه اندازه سقوط کند ، نویسنده گزینه Put مسئولیت خرید سهام با قیمت اعتصاب 430 دلار را بر عهده دارد ، به این معنی که آنها در صورتی که سهام زیربنایی 430 دلار در هر سهم یا 43،000 دلار برای هر قرارداد (100 × 100 دلار) روبرو هستندبه صفر سقوط می کند.

برای یک نویسنده قرار داده شده ، حداکثر سود به حق بیمه جمع آوری شده محدود می شود ، در حالی که اگر قیمت سهام زیرین به صفر کاهش یابد ، حداکثر ضرر رخ می دهد. پروفایل های افزایش/ضرر برای خریدار قرار داده و نویسنده در نتیجه به طور قطعی مخالف است.

آیا خرید یک قیمت مشابه با فروش کوتاه است؟

خرید و فروش کوتاه هر دو استراتژی نزولی هستند ، اما تفاوتهای مهمی بین این دو وجود دارد. حداکثر ضرر خریدار محدود به حق بیمه پرداخت شده برای Put است ، در حالی که خرید قرار می گیرد به حساب حاشیه ای احتیاج ندارد و می تواند با مقادیر محدود سرمایه انجام شود. از طرف دیگر ، فروش کوتاه از نظر نظری نامحدودی دارد و به دلیل هزینه هایی از قبیل اتهام وام سهام و سود حاشیه ای بسیار گرانتر است (فروش کوتاه به طور کلی به یک حساب حاشیه احتیاج دارد). بنابراین فروش کوتاه بسیار خطرناک تر از خرید است.

آیا باید در پول (ITM) یا خارج از پول (OTM) خریداری کنم؟

این واقعاً به عواملی مانند هدف تجاری شما ، اشتهای ریسک ، میزان سرمایه و غیره بستگی دارد. هزینه دلار در پول (ITM) بیشتر از پول (OTM) است زیرا آنها به شما حق می دهندامنیت اساسی را با قیمت بالاتر بفروشید. اما قیمت پایین تر برای OTM با این واقعیت جبران می شود که آنها همچنین احتمال کمتری برای سودآوری با انقضا دارند. اگر نمی خواهید بیش از حد برای محافظت در برابر هزینه های محافظ خرج کنید و مایل به پذیرش خطر کاهش متوسط در نمونه کارها خود هستید ، ممکن است OTM قرار بگیرد.

آیا می توانم کل مبلغ حق بیمه پرداخت شده برای گزینه Put خود را از دست بدهم؟

بله ، اگر قیمت امنیت زیربنایی زیر قیمت اعتصاب با گزینه منقضی شده تجارت نمی کند ، می توانید کل حق بیمه پرداخت شده برای قرار دادن خود را از دست دهید.

من در گزینه ها جدید هستم و سرمایه محدود دارم. آیا باید نوشتن مطالب را در نظر بگیرم؟

نوشتن یک استراتژی گزینه پیشرفته برای معامله گران و سرمایه گذاران با تجربه است. استراتژی هایی مانند نوشتن مطالب نقدی نیز به سرمایه قابل توجهی نیاز دارد. اگر در گزینه های جدید هستید و سرمایه محدود دارید ، نوشتن مطالب یک تلاش خطرناک است و یک مورد توصیه نمی شود.

خط پایین

گزینه های قرار دادن به دارنده اجازه می دهد امنیت را با قیمت تضمینی بفروشد ، حتی اگر قیمت بازار برای آن امنیت پایین تر شود. این امر باعث می شود آنها برای استراتژی های محافظت و همچنین برای معامله گران سوداگرانه مفید باشند. همراه با گزینه های تماس ، قرار دادن یکی از ابتدایی ترین قراردادهای مشتق است.