ویژگی های تغییر ریسک بازگشت ارزش و رشد سرمایه گذاری

استادیار امور مالی در دانشکده بازرگانی و اقتصاد البرز در دانشگاه سیاتل است. تحقیقات او شده است در مجله فیوچر بازارهای منتشر شده, مجله کاربردی امور مالی شرکت, و امور مالی مدیریتی.

روبن سی تروینو دانشیار و کرسی گروه دارایی در دانشکده بازرگانی و اقتصاد البرز در دانشگاه سیاتل است. او یک مدیر نمونه کارها سابق برای همکاران مدیریت استعماری در بوستون است. تحقیقات او در بررسی بازارهای سلف مجله بازار سلف و مجله برنامه ریزی مالی منتشر شده است.

خلاصه اجرایی

• این مقاله به بررسی ویژگی های ریسک بازگشت از رشد بزرگ, بزرگ ارزش, کوچک رشد, و کوچک ارزش سهام بیش از 1940 به 2012 دوره.
• در میان شرکت های بزرگ, ارزش و رشد سرمایه گذاری به نمایش گذاشته بسیار مشابه بازده متوسط و خطرات (به عنوان اندازه گیری انحراف معیار) در دهه های اخیر. ارزش دیگر رشد در میان شرکت های بزرگ مورد ضرب و شتم.
• در میان شرکت های کوچک به اصطلاح "ارزش حق بیمه" همچنان وجود دارد. میانگین بازده سهام با ارزش کوچک همچنان بالاتر از سهام سهام با رشد کوچک در دهه های اخیر است. همزمان, خطرات سهام با ارزش کوچک و رشد کوچک در دهه های اخیر عملا یکسان شده است.
• ریسک نزولی سهام ارزش به نظر نمی رسد بالاتر از سهام رشد باشد. سهام ارزش تمایل به نگه دارید تا بهتر از رشد سهام در سال منفی بازده بازار سهام.
• این یافته ها نشان می دهد که سرمایه گذاری با ارزش کوچک هنوز بازده تعدیل شده با ریسک برتر نسبت به رشد کوچک را فراهم می کند. برای سرمایه گذاران راحت با نوسانات بالاتر از سهام کوچک, کوچک ارزش سهام ممکن است بهترین انتخاب با توجه به برتر خطر بازگشت تجارت کردن.

از زمانی که تصمیم توسط مورنینگ استار به طبقه بندی صندوق های سرمایه گذاری سهام داخلی را به یکی از نه دسته سبک, مشاوران مالی اغلب با وظیفه ارزیابی ویژگی ریسک بازگشت از این سبک سهام مواجه شده است. نه دسته هستند تقاطع سه کلاس اندازه (بزرگ, کلاه میانی, و کوچک), و سه کلاس ارزیابی (ارزش, ترکیب, و رشد).

مشاوران سرمایه گذاری شاید با شواهد تاریخی که اوراق بهادار شرکت های کوچک تمایل به بازده متوسط بلند مدت بالاتر اما همچنین نوسانات بالاتر از اوراق بهادار شرکت های بزرگ می دانند. با این حال, عملکرد به اصطلاح "ارزش" سهام (اغلب به عنوان شرکت های با نسبت کتاب به بازار بالا تعریف) در مقابل "رشد" سهام (به طور کلی به عنوان کم نسبت کتاب به بازار تعریف شده) کمتر شناخته شده و بحث برانگیز تر است. هدف از این مقاله بررسی عمیق ویژگی های ریسک-بازگشت ارزش و رشد اوراق بهادار است. به طور خاص, ما در امکان بازده متوسط و خطر در حال تغییر در طول زمان تمرکز. بنابراین سوالات اصلی در این مطالعه عبارتند از:

• ارزش سرمایه گذاری هنوز هم در نتیجه بالاتر به طور متوسط بازده از رشد سرمایه گذاری? علاوه بر این, عملکرد نسبی پایدار در طول زمان است?
• است ارزش سرمایه گذاری پر مخاطره تر از رشد سرمایه گذاری? خطر نسبی پایدار در طول زمان?
• در صورت قابل توجهی پایین بازار سهام, که سرمایه گذاری سبک پیشنهادات بیشتر پایین سمت حفاظت?

با بررسی رفتار تاریخی این سبکهای سرمایهگذاری میتوان به درک بهتری از میزان و ثبات ریسک و بازده هر سبک دست یافت. این به نوبه خود به مشاوران سرمایه گذاری کمک می کند تا سبک سرمایه گذاری را با مشتریان خود بهتر مطابقت دهند.

بررسی ادبیات

ادبیات تجربی در مورد سرمایه گذاری سبک گسترده است. اکثر مطالعات نشان داده اند که اوراق بهادار از شرکت های کوچک تمایل به بالاتر بازده متوسط بلند مدت; با این حال, اوراق بهادار از شرکت های کوچک (تعریف شده به عنوان یک بازار سرمایه از 1 1 میلیارد یا کمتر در زمان های اخیر) همچنین تمایل به بالاتر نوسانات نسبت به اوراق بهادار از شرکت های بزرگ (تعریف شده به عنوان یک بازار سرمایه از 1 1 میلیارد یا بیشتر در زمان های اخیر).

به طور مشابه, اکثر مطالعات نشان داده اند که پرتفوی ارزش سهام تمایل به بازده متوسط بالاتر از پرتفوی از رشد سهام. با این حال مشخص نیست که سهام ارزش لزوما ریسک بیشتری نسبت به سهام رشد دارند. برای بررسی کامل این ادبیات مراجعه کنید چان و لاکونیشوک (2004). فاما و فرنچ (1992) در ادبیات دانشگاهی و حرفه ای جنجال برانگیختند وقتی گزارش دادند که میانگین بازده مربوط به اندازه شرکت و نسبت کتاب به بازار است اما به بتا شرکت مربوط نمی شود. یافته های خود را ساخته اند طبقه بندی اوراق بهادار با اندازه متوسط شرکت در داخل نمونه کارها و متوسط کتاب به بازار از شرکت های برگزار شده در نمونه کارها مهم تر و مرتبط.

ادبیات دو توضیح اصلی در مورد اینکه چرا سهام ارزش به طور کلی در بلندمدت بهتر از سهام رشد می کنند (چان و لاکونیشوک 2004). برخی از محققان بر این باورند که حق بیمه ارزش نتیجه شرکت های ارزشمند است که در واقع از شرکت های رشد خطرناک تر هستند اما خطر به خوبی توسط ابزارهای ارزیابی معمولی مانند بتا و انحراف معیار اندازه گیری نمی شود. محققان دیگر بر این باورند که به دلیل الگوهای رفتاری سرمایه گذاران به طور معمول سهام رشد را بیش از حد ارزش گذاری می کنند و به طور معمول ارزش سهام را کم ارزش می کنند. در زمان, بازار تصحیح این تعصبات با قیمت گذاری پایین سهام رشد بیش از حد ارزشگذاری شده و قیمت گذاری تا ارزش سهام کم ارزش. بدین ترتیب, ارزش حق بیمه استدلال می شود در نتیجه تعصبات رفتاری است که سرمایه گذاران تمایل به تکرار.

این مقاله به این توضیحات رقابتی نمی پردازد. بجای, این مقاله به دنبال بررسی در عمق بیشتر ماهیت احتمالا در حال تغییر در طول زمان از ویژگی های ریسک بازگشت از ارزش در مقابل رشد اوراق بهادار. علاوه بر این, ما به بررسی چگونگی سبک های مختلف در سال های بحرانی انجام زمانی که بازده بازار سهام سقوط.

داده ها و روش شناسی

برای این مطالعه از بازده نمونه کارها محاسبه شده توسط فاما و فرنچ در سالنامه کلاسیک ایبوتسون 2013 (ایبوتسون 2013) استفاده شد. اف فقط از دو دسته اندازه استفاده می کند: بزرگ و کوچک. اگر سرمایه بازار خود را بزرگتر از متوسط بازار سرمایه تمام سهام در بازار بورس سهام بود سهام به عنوان "بزرگ" طبقه بندی شد. در غیر این صورت به عنوان "کوچک" طبقه بندی شد."اگر چه تنها سهام بازار بورس برای محاسبه اندازه متوسط از شرکت های مورد استفاده قرار گرفت, اف اف همچنین شامل شرکت های معامله شده در امکس و نزدک. اوراق بهادار یک بار در سال تجدید نظر شد.

همچنین اف اف تنها از دو دسته ارزشگذاری استفاده کرد: ارزش و رشد. یک شرکت به عنوان "ارزش" طبقه بندی شد اگر نسبت کتاب به بازار خود را در بالای 30 درصد از نسبت کتاب به بازار سهام بازار بورس بود. اگر نسبت کتاب به بازار در پایین 30 درصد نسبت کتاب به بازار سهام بازار بورس سهام سهام به عنوان "رشد" طبقه بندی شد. 40 درصد در وسط به عنوان "مخلوط طبقه بندی شدند."از نو, اف همچنین شامل سهام معامله شده در امکس و نزدک.

شرکت هایی با ارزش کتاب منفی گنجانده نشده اند. همچنین از مطالعه حذف شدند رسید سپرده گذاری امریکا (چی), املاک و مستغلات سرمایه گذاری تراست (تکرار), و واحد تراست. در محاسبه بازده سود سهام سرمایه گذاری مجدد فرض شد. هزینه های معامله و مالیات در هنگام محاسبه بازده گنجانده نشده است.

در این تحلیل, ما با استفاده از مجموع بازده سالانه از چهار اوراق بهادار زیر: بزرگ رشد, بزرگ ارزش, کوچک رشد, و کوچک ارزش. عملکرد سهام مخلوط گنجانده نشده است زیرا داده ها در ایبوتسون (2013) در دسترس نبودند. عملکرد شاخص ترکیبی اس اند پی 500 به عنوان معیار بازار مورد استفاده قرار گرفت. مجموع بازده سالانه شاخص اس اند پی 500 نیز از ایبوتسون حاصل شد. دوره مورد استفاده در تجزیه و تحلیل 1940 تا 2012 بود. این دوره منجر به مجموع 73 سال بازده سالانه برای هر نمونه کارها سبک شد. اف اف از سال 1928 بازده سالانه را فراهم کرد. با این حال, ما از مطالعه حذف شدند اولیه 1928-1939 دوره, چرا که ما احساس کردیم که رفتار بازار سهام در طول رکود بزرگ بود نماینده شرایط بازار مدرن تر نیست, و این دوره ممکن است به نمایندگی از یک پرت امار.

ویژگی های بازده ریسک بلند مدت

میانگین بازده. معیارهای مختلف ریسک و بازده برای دوره 1940 تا 2012 در پانل الف جدول 1 خلاصه شده است. مطابق با اکثر مطالعات, ما دریافتیم که سهام با ارزش بزرگ بازده متوسط بالاتر از سهام با رشد بزرگ بود. سهام با ارزش کوچک نیز بازده متوسط بالاتری نسبت به سهام با رشد کوچک داشتند. میانگین بازده هندسی برای سهام با ارزش بزرگ 13.5 درصد و برای سهام با رشد بزرگ 9.8 درصد بود. به طور مشابه برای سهام کوچک و رشد کوچک میانگین هندسی به ترتیب 16.6 درصد و 10.0 درصد بود. از این رو, ارزش سهام بهتر رشد سهام بدون در نظر گرفتن اندازه شرکت بیش از مدت 1940 به 2012. با استفاده از ابزارهای حسابی نتایج نسبتا مشابه بود. در طول کل دوره, سبک سرمایه گذاری بهترین انجام کوچک ارزش بود.

خطر. برای اندازهگیری ریسک از انحراف معیار بازده سالانه استفاده شد. نتایج در صفحه ب جدول 1 نشان داده شده است. سهام با ارزش بزرگ دارای انحراف استاندارد 22.3 درصد و سهام با رشد بزرگ دارای انحراف استاندارد 17.6 درصد بودند. از این رو, بیش از کل دوره, سهام با ارزش بزرگ پر مخاطره تر از سهام با رشد بزرگ شد. به طور مشابه سهام با ارزش کوچک دارای انحراف استاندارد 27.8 درصد و سهام با رشد کوچک دارای انحراف استاندارد 27.0 درصد بودند. تفاوت بسیار کوچک بود; سهام عملا همان سطح از خطر بود.

همچنین از بتا سهام به عنوان معیاری برای اندازه گیری ریسک استفاده شد. بتا با استفاده از محاسبه شد اس اند پی 500 به عنوان یک پروکسی برای بازار. پنل ب جدول 1 نشان می دهد که سهام با ارزش بزرگ بتا 1.2 و سهام با رشد بزرگ بتا 1.0 داشتند. سهام با ارزش کوچک بتا 1.2 و سهام با رشد کوچک بتا 1.3 داشتند. بدین ترتیب, بیش از کل دوره, شرکت های بزرگ ارزش بتا بالاتر از شرکت های بزرگ رشد بود, اما در میان شرکت های کوچک, شرکت های کوچک ارزش بتا کمی پایین تر از شرکت های کوچک رشد بود.

بازده تنظیم شده با ریسک. مسلما, اندازه گیری به طور گسترده استفاده از عملکرد ریسک تنظیم برای اوراق بهادار به خوبی متنوع نسبت شارپ است. این نسبت به عنوان میانگین بازده نمونه کارها منهای میانگین بازده نرخ بدون ریسک تقسیم بر انحراف استاندارد بازده سالانه تعریف می شود. میانگین بازده و انحراف استاندارد با استفاده از بازده سالانه برای یک سبک معین در کل دوره محاسبه می شود. سری بازگشت سالانه صورتحساب های خزانه داری از ایبوتسون (2013). هرچه نسبت شارپ بالاتر باشد بازده هر واحد ریسک بالاتر است و عملکرد بهتر قضاوت می شود.

پنل ج جدول 1 نسبت های شارپ را برای هر چهار سبک سرمایه گذاری نشان می دهد. بر اساس ریسک تعدیل ارزش رشد در میان شرکت های بزرگ و کوچک ضرب و شتم. به ویژه سهام با ارزش بزرگ با نسبت شارپ 0.53 از سهام با رشد بزرگ بهتر عمل کردند که نسبت شارپ 0.42 بود. به همین ترتیب سهام با ارزش کوچک با نسبت شارپ 0.57 سهام با رشد کوچک را شکست دادند که نسبت شارپ 0.34 داشت. از این رو, بیش از کل دوره بزرگ ارزش ضرب و شتم بزرگ رشد و کوچک ارزش ضرب و شتم کوچک رشد. سبک سرمایه گذاری بهترین انجام بیش از کل دوره بر اساس ریسک تعدیل سهام کوچک ارزش بود.

برگزاری دوره ها و عملکرد نسبی

فقط نگاه کردن به میانگین ارقام برای کل دوره اجازه تشخیص عملکرد نسبی سبک ها در دوره های مختلف نگهداری را نمی دهد. در این بخش عملکرد نسبی چهار سبک سرمایه گذاری را با استفاده از دوره های یک ساله و پنج ساله و 10 ساله برگزاری نورد بررسی می کنیم. نتایج در جدول 2 نشان داده شده است.

دوره های نگهداری یک ساله. بین سالهای 1940 و 2012 73 دوره یک ساله وجود داشت. از این 73 دوره سهام با ارزش بزرگ در 48 دوره از این دوره یا 65.8 درصد مواقع از سهام با رشد بزرگ بهتر عمل کردند. به طور مشابه, در میان شرکت های کوچک, کوچک ارزش ضرب و شتم کوچک رشد در 48 سال یا 65.8 درصد از زمان.

دوره های برگزاری پنج ساله. بین سالهای 1940 و 2012 69 دوره نورد پنج ساله وجود داشت. از این 69 دوره ارزش بزرگ سهام بزرگ رشد سهام در 52 دوره یا 75.4 درصد از زمان ضرب و شتم. به طور مشابه, سهام با ارزش کوچک ضرب و شتم سهام با رشد کوچک در 61 دوره یا 88.4 درصد از زمان.

دوره های برگزاری ده ساله. 64 دوره نورد 10 ساله بین سالهای 1940 و 2012 وجود داشت. از این تعداد سهام با ارزش بزرگ در 50 دوره یا 78.1 درصد مواقع از سهام با رشد بزرگ بهتر عمل کردند. به طور مشابه, ارزش کوچک سهام بهتر رشد کوچک سهام در تمام دوره های 10 ساله به جز یک-که 98.4 درصد از زمان.

نتایج نشان می دهد که غلبه ارزش بر رشد با افزایش دوره نگهداری افزایش می یابد. این امر به ویژه در بین شرکت های کوچک صادق است. نتایج همچنین نشان می دهد که تسلط سهام ارزش بر سهام رشد به دلیل چند سال یا یک دوره واحد نیست بلکه در عوض بیش از کل 73 سال در تجزیه و تحلیل گنجانده شده است.

ماهیت در حال تکامل بازده متوسط

برای درک بیشتر عملکرد نسبی ارزش در مقابل رشد در طول زمان ما میانگین بازده هندسی متحرک را برای یک دوره نگهداری 10 ساله برای شرکت های بزرگ و برای شرکت های کوچک به طور جداگانه ترسیم کردیم. یک نقطه در خط به ما می گوید که بازده بیش از 10 سال گذشته نمونه کارها داده شده است. نتایج در شکل 1 نشان داده شده است.

پانل از شکل 1 نشان می دهد که اگر چه خط بزرگ ارزش بالاتر از خط رشد بزرگ برای بسیاری از دوره بود, این مورد در حدود شروع نمی 1990. در این دوره اخیر (بازده 1990 در سال 1981 شروع می شود) به نظر می رسد خط با ارزش بزرگ و خط رشد بزرگ به هم نزدیکتر هستند و اغلب از هم عبور می کنند. این به این معنی است که در میان شرکت های بزرگ ارزش و رشد اوراق بهادار مشابه 10 سال برگزاری دوره بازده بیش از سه دهه اخیر داشته اند.

مورد برای شرکت های کوچک متفاوت است. پنل ب شکل 1 نشان می دهد که خط با ارزش کوچک حتی در سالهای اخیر تقریبا همیشه بالاتر از خط رشد کوچک بوده است. این به این معنی است که با استفاده از 10 سال برگزاری دوره های کوچک ارزش سهام ضرب و شتم رشد کوچک سهام تقریبا در همه زمان ها (98 درصد از زمان همانطور که قبلا نشان داد).

ماهیت تکامل ریسک

انحراف استاندارد بازده سالانه برای هر دهه به طور جداگانه و برای هر یک از چهار سبک سرمایه گذاری مورد بررسی قرار گرفت تا تغییرات احتمالی ریسک سبکهای مختلف سرمایه گذاری در طول زمان شناسایی شود. انحراف استاندارد برای یک دهه داده شده با استفاده از 10 بازده سالانه در این دهه. هیچ بازده همپوشانی وجود نداشت. جدول 3 نتایج را نشان می دهد.

با نگاهی به کل دوره مشخص می شود که پرتفوی شرکت های کوچک بی ثبات تر از پرتفوی شرکت های بزرگ بوده است. با این حال, نوسانات نسبی ارزش اوراق بهادار و رشد اوراق بهادار ثابت نمی ماند. در ابتدای دوره ارزش نسبت به رشد به ویژه در میان شرکت های بزرگ بی ثبات تر بود اما اخیرا نوسانات ارزش و رشد اوراق بهادار به هم نزدیک شده است.

برای نشان دادن این نکته میانگین نوسانات سه دهه اولیه را با نوسانات سه دهه اخیر مقایسه کردیم. نتایج در دو ردیف جدول 3 نشان داده شده است. برای مثال در سه دهه اول میانگین انحراف استاندارد برای رشد بزرگ 15.0 درصد بود در حالی که میانگین انحراف معیار متوسط 23.4 درصد بود. به طور مشابه در سه دهه اول رشد کوچک دارای انحراف معیار متوسط 27.5 درصد و مقدار کوچک دارای انحراف معیار متوسط 30.2 درصد بود. در این دهه های اولیه ارزش ریسک بیشتری نسبت به رشد در میان شرکت های بزرگ و کوچک داشت.

با این حال در سه دهه گذشته تحلیل میانگین انحراف استاندارد برای رشد بزرگ 15.9 درصد بود. برای ارزش بزرگ 16.8 درصد بود که کمتر از 1.0 درصد تفاوت داشت. به طور مشابه میانگین انحراف استاندارد برای رشد کوچک 22.8 درصد و برای مقدار کوچک 22.9 درصد بود. بنابراین سطح ریسک ارزش و رشد در دهه های اخیر بسیار مشابه به نظر می رسد.

نتیجه گیری ما این است که اگر چه سهام کوچک به نظر می رسد بیشتر فرار از سهام بزرگ, دیگر روشن است که ارزش سهام در حال پر مخاطره تر از رشد سهام. در دهه های اخیر ارزش و رشد اوراق بهادار مشابه سطح خطر در میان سهام کوچک و بزرگ داشته اند.

جالب است بدانید که در دهه گذشته تجزیه و تحلیل (2000-2012) سهام ارزش بیشتر از سهام رشد در میان شرکت های بزرگ و کوچک بود. دلیل این است که بحران مالی 2008 تحت تاثیر قرار بیشتر بانک ها و دیگر موسسات مالی, که تمایل به ارزش سهام. نتیجه مشابهی زمانی مشهود است که دهه گذشته به عنوان 2000-2009 تعریف شود.

بازارهای پایین و سبک های سرمایه گذاری

اگرچه انحراف استاندارد نوسانات سهام را تخمین می زند اما ارزیابی جداگانه ریسک سمت پایین مرتبط با سبک های مختلف بسیار مفید خواهد بود. برای این منظور بررسی کردیم که چگونه سبکهای مختلف سرمایهگذاری در طول سالهایی که شاخص اس اند پی 500 افت داشت انجام میشد. نتایج در جدول 4 نشان داده شده است.

17 سال با بازده منفی بازار بین سالهای 1940 و 2012 وجود داشت. به طور متوسط ارزش سهام در این سالها بهتر از سهام رشد کرده است. از 17 سال با بازده بازار منفی, سهام بزرگ ارزش ضرب و شتم بزرگ رشد سهام در 10 سال (58.8 درصد) و کوچک ارزش ضرب و شتم کوچک رشد در 11 سال (64.7 درصد). سهام با رشد بزرگ به طور متوس ط-12.2 درصد و سهام با ارزش بزر گ-10.2 درصد کاهش یافتند. در میان سهام کوچک, سهام با رشد کوچک رفت و به طور متوس ط-16.6 درصد, در حالی که سهام با ارزش کوچک رفت و به طور متوس ط-7.9 درصد.

بنابراین منطقی است که از این تحلیل نتیجه بگیریم که سهام ارزش در سالهای پایین بهتر از سهام رشد می کنند. این امر هم برای شرکت های بزرگ و هم برای شرکت های کوچک صادق است. ریسک نزولی سهام ارزش کمتر از سهام رشد است. از این منظر ارزش سهام لزوما خطرناک تر از رشد سهام نیست.

ساخته شده این نقطه جالب توجه است که در طول مهم ترین اخیر سقوط بازار 2008 ارزش سهام بدتر از رشد سهام است. این امر در بین شرکت های بزرگ و کوچک صادق بود. ما معتقدیم که این نتیجه به دلیل بحران مالی سال 2008 بود که بیشتر بانک ها و سایر موسسات مالی را که تمایل به ارزش سهام دارند تحت تاثیر قرار داد.

نتیجه گیری

این مطالعه یک رویکرد پویا تر برای بررسی عملکرد ارزش در مقابل اوراق بهادار رشد در میان شرکت های بزرگ و کوچک است. تجزیه و تحلیل نحوه عملکرد این سبک های مختلف سرمایه گذاری در دوره های مختلف بین سال های 1940 و 2012 را بررسی کرد. فرض اساسی این بود که ریسک و بازده در طول زمان ثابت نمی مانند.

ما دریافتیم که به اصطلاح" حق بیمه ارزش " در 30 سال گذشته در بین شرکت های بزرگ وجود نداشت. در سالهای اخیر میانگین بازده سهام با ارزش بزرگ بسیار شبیه به میانگین بازده سهام با رشد بزرگ بود. علاوه بر این, ما دریافتیم که بیش از سه دهه گذشته, خطر سهام با ارزش بزرگ بسیار شبیه به خطر سهام با رشد بزرگ بود.

در میان شرکت های کوچک "ارزش حق بیمه" حاضر و قابل توجه بود. به طور متوسط سهام با ارزش کوچک همچنان به ضرب و شتم سهام با رشد کوچک ادامه دادند. در واقع با استفاده از دوره های نگهداری 10 ساله نورد از سال 1940 سهام با ارزش کوچک در 98 درصد دوره ها (همه به جز یک دوره) بازده بالاتری نسبت به سهام با رشد کوچک داشتند. این تسلط چشمگیر است. علاوه بر این اشاره کردیم که ریسک سهام با ارزش کوچک و سهام با رشد کوچک در سه دهه گذشته بسیار مشابه بوده است. علاوه بر این, ما در بر داشت که در طول پایین بازار سهام سال, ارزش سهام تمایل به نگه دارید تا بهتر از رشد سهام; این امر در بین شرکت های بزرگ و کوچک صادق بود. در بازارهای پایین سهام ارزش ریسک بیشتری نسبت به سهام رشد نداشتند.

دانستن ویژگی های بازده ریسک سبک های سرمایه گذاری برای مطابقت بهتر سبک سرمایه گذاری با اهداف و محدودیت های یک سرمایه گذار مهم است. این مطالعه نشان می دهد که میانگین بازده و خطرات سبک های مختلف سرمایه گذاری در طول زمان تغییر کرده است. در میان شرکت های بزرگ, انتخاب بین ارزش و رشد سهام به نظر می رسد دیگر به عنوان مواد باشد چرا که هر دو سبک عملا همان بازده و خطرات. با این حال, در میان شرکت های کوچک, سهام ارزش همچنان به تولید بازده برتر بدون تحمیل قابل توجهی خطر بالاتر. برای کسانی که سرمایه گذاران مایل به تحمل نوسانات بالاتر در ارتباط با سهام کوچک, کوچک ارزش سهام ممکن است انتخاب بهتر بیش از سهام با رشد کوچک خود را برتر خطر بازگشت تجارت کردن.

منابع

چان, لویی, و جوزف لاکونیشوک. 2004. "ارزش و رشد سرمایه گذاری: بررسی و به روز رسانی."مجله تحلیلگران مالی 60 (1): 71-86.

و کنت فرنچ. 1992. "مقطع بازده سهام مورد انتظار."مجله دارایی 47 (2): 427-465.

اببوتسون. 2013. 2013 سالنامه کلاسیک: نتایج بازار برای سهام, اوراق قرضه, اسکناس, و تورم , 1926-2010. شیکاگو: ایبوتسون.

استناد

ام, اکاترینا, و روبن تروینو. 2014. "تغییر ویژگی های ریسک بازگشت ارزش و رشد سرمایه گذاری."مجله برنامه ریزی مالی 27: (11) 55-60.