سود، زیان و سایر درآمدهای جامع

هدف صورت سود یا زیان و سایر درآمدهای جامع (PLOCI) نشان دادن عملکرد مالی واحد تجاری به گونه ای است که برای طیف وسیعی از استفاده کنندگان مفید باشد. بیانیه باید به گونه ای طبقه بندی و جمع آوری شود که قابل درک و مقایسه باشد. استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی (استانداردهای IFRS ®) در حال حاضر نیاز دارند که صورت حساب به صورت یک صورت منفرد همراه با سود یا زیان و سایر درآمدهای جامع به صورت دو بخش به ترتیب یا دو صورت ارائه شود که عبارتند از صورت سود یا زیان وصورت سود و زیان جامع (OCI). یک واحد تجاری ممکن است به صورت ترکیبی به عنوان صورت سود و زیان جامع اشاره کند. واحد تجاری باید به طور جداگانه در OCI، اقلامی را که بعداً مجدداً طبقه‌بندی می‌شوند («بازیافت») به صورت سود یا زیان و آن اقلامی را که هرگز بعداً («بازیافت») مجدداً به صورت سود یا زیان طبقه‌بندی نمی‌شوند، در OCI نشان دهد. اثرات مالیاتی مربوط باید به این بخش ها اختصاص یابد.

IAS 1 نمونه های گویا از ارائه ها شامل موارد زیر را ارائه می دهد:

سود یا زیان شامل تمام اقلام درآمد یا هزینه (شامل تعدیل های طبقه بندی مجدد) می شود به جز آن دسته از اقلام درآمد یا هزینه که طبق استانداردهای IFRS در OCI شناسایی می شود. تعدیل‌های طبقه‌بندی مجدد، مبالغی هستند که در دوره جاری به سود یا زیان شناسایی می‌شوند که قبلاً در دوره‌های جاری یا قبلی در OCI شناسایی شده‌اند. نمونه هایی از اقلام شناسایی شده در OCI که ممکن است مجدداً به صورت سود یا زیان طبقه بندی شوند، سودهای ارزی خارج از واگذاری یک عملیات خارجی و سود یا زیان تحقق یافته ناشی از تامین کننده جریان نقدی است. اقلامی که ممکن است مجدداً طبقه بندی نشوند عبارتند از تغییرات در مازاد تجدید ارزیابی طبق استاندارد حسابداری بین المللی حسابداری 16، اموال، ماشین آلات و تجهیزات، و سود و زیان اکچوئری در یک طرح با منافع تعریف شده طبق IAS 19، مزایای کارکنان. این موارد در مثالی از IAS 1 در بالا نشان داده شده است.

با این حال ، عدم توافق کلی در مورد اینکه کدام موارد باید در سود یا ضرر و در OCI ارائه شود وجود دارد. تعامل بین سود یا زیان و OCI مشخص نیست ، به ویژه مفهوم طبقه بندی مجدد و زمان یا اینکه موارد OCI باید دوباره طبقه بندی شود. یک سوء تفاهم رایج این است که این تمایز مبتنی بر سودهای تحقق یافته در مقابل سودهای غیر واقعی است. صرفاً نادرست است ، بیان اینکه فقط دستاوردهای تحقق یافته در بیانیه سود یا ضرر (SOPL) گنجانده شده است و فقط سود و زیان غیر واقعی در OCI گنجانده شده است. به عنوان مثال ، سود در ارزیابی مجدد زمین و ساختمانها مطابق با IAS 16 ، کارخانه املاک و تجهیزات (IAS 16 PPE) در OCI شناخته می شود و در سایر مؤلفه های سهام (OCE) جمع می شود. از طرف دیگر ، دستاوردهای ارزیابی مجدد زمین و ساختمانها مطابق با IAS 40 ، دارایی های سرمایه گذاری ، در SOPL شناخته می شوند و به عنوان بخشی از درآمد حفظ شده در سهام جمع می شوند. هر دو دستاورد غیر واقعی هستند.

این عدم وجود مبنای مداوم برای تعیین نحوه ارائه موارد ، منجر به استفاده متناقض از OCI در استانداردهای IFRS شده است. برخورد با OCI در سطح مفهومی ممکن است دشوار باشد زیرا هیئت مدیره استانداردهای بین المللی حسابداری (هیئت مدیره) پیدا کردن یک مبنای مفهومی سالم را دشوار می کند. در حال حاضر این استانداردهای حسابداری فردی کاهش می یابد تا هنگامی که دستاوردها و ضررها در OCI گزارش می شود ، مستقیماً به راهنمایی های لازم در مورد این موضوع نیاز داشته باشد.

در مارس 2018 ، هیئت مدیره چارچوب مفهومی خود را برای گزارشگری مالی منتشر کرد. این مسئله به این مسئله رسید که کجا می توان سود و زیان را تشخیص داد. این نشان می دهد که SOPL باید منبع اصلی اطلاعات در مورد عملکرد مالی نهاد را برای دوره گزارش ارائه دهد. بر این اساس SOPL باید تمام درآمد و هزینه ها را تشخیص دهد. با این حال ، هیئت مدیره همچنین ممکن است شرایط استثنایی را فراهم کند که درآمد یا هزینه های ناشی از تغییر در میزان حمل دارایی یا بدهی در OCI گنجانده شود. این امر معمولاً اتفاق می افتد تا SOPL بتواند اطلاعات مرتبط تری را ارائه دهد یا نمایندگی وفادارتری از عملکرد یک نهاد ارائه دهد. در حالی که این ممکن است بهبودی در عدم وجود اصول کلی باشد ، ممکن است استدلال شود که این وضوح و یقین کاربران را هوس نمی کند.

طبقه بندی مجدد (بازیافت): برای و مخالف

"بازیافت" فرایندی است که به موجب آن مواردی که قبلاً در سایر درآمد جامع به رسمیت شناخته شده بودند ، متعاقباً به سود یا ضرر مجدد طبقه بندی می شوند. در یک تعدیل حسابداری اما در IAS 1 به عنوان تعدیل طبقه بندی مجدد گفته می شود. به عبارت دیگر دستاوردها یا ضررها ابتدا در OCI و ضرر شناخته می شوندسپس در یک دوره حسابداری بعدی نیز در SOPL شناخته شد. به این ترتیب سود یا ضرر در کل درآمد جامع دو دوره حسابداری گزارش می شود و از نظر محاوره ای گفته می شود که "بازیافت" می شوند زیرا دو بار شناخته شده است. در حال حاضر این استانداردهای مربوط به IFRS است که در صورت جمع آوری سود و زیان از OCI به SOPL به عنوان یک تنظیم مجدد طبقه بندی مجدد ، مستقیماً هدایت می شود. بنابراین به جای اینکه یک رویکرد واضح و روشن مبتنی بر طبقه بندی مجدد آنچه در حال حاضر داریم ، یک رویکرد مبتنی بر قوانین برای این موضوع است.

چندین استدلال برای و در برابر طبقه بندی مجدد از OCI به SOPL وجود دارد. اگر طبقه بندی مجدد متوقف شود ، دیگر نیازی به تعریف سود یا ضرر یا هرگونه سود کل یا زیرنویس دیگر در سود یا زیان نخواهد بود و هر تصمیم گیری در مورد ارائه می تواند مطابق با استانداردهای خاص IFRS باشد. استدلال می شود که طبقه بندی مجدد از یکپارچگی سود یا ضرر محافظت می کند و اطلاعات مربوطه را در مورد معامله ای که در دوره اتفاق افتاده است ، در اختیار کاربران قرار می دهد. علاوه بر این ، می تواند مقایسه ای را بهبود بخشد که در آن استانداردهای IFRS اجازه می دهد موارد مشابه در سود یا ضرر یا OCI شناخته شود.

کسانی که در برابر طبقه بندی مجدد هستند استدلال می کنند که مبالغ بازیافت شده به پیچیدگی گزارشگری مالی می افزاید ، ممکن است منجر به مدیریت درآمد شود و تعدیل مجدد طبقه بندی ممکن است تعاریف درآمد یا هزینه را در دوره برآورده نکند زیرا ممکن است تغییر در دارایی یا بدهی در یک اتفاق بیفتددوره قبلی.

منطق اولیه برای OCI این بود که اقلام مرتبط با درآمد را که دارای قابلیت اطمینان پایین از آلوده کردن تعداد سود (سود سال) بودند، حفظ کرد. بازارها بر سود یا زیان متکی هستند و به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد. رقم OCI بسیار مهم است، اما می‌تواند تکنیک‌های رایج ارزش‌گذاری مورد استفاده سرمایه‌گذاران، مانند نسبت قیمت/درآمد را مخدوش کند. بنابراین، سود یا زیان باید شامل تمام اطلاعات مربوط به سرمایه گذاران باشد. استفاده نادرست از OCI باعث تضعیف اعتبار سود برای رقم سال و نسبت های کلیدی سرمایه گذار مورد استفاده توسط سهامداران برای ارزیابی عملکرد یک واحد تجاری می شود. استفاده از OCI به‌عنوان نگه‌داری موقت برای ابزارهای پوشش‌دهی جریان نقدی و تبدیل ارز خارجی بحث‌انگیز نیست و به طور گسترده قابل درک است. این موارد در یک دوره حسابداری آتی مجدداً طبقه بندی می شوند بنابراین بر سود یا زیان تأثیر می گذارند.

با این حال، سایر روش‌ها مانند خط‌مشی IFRS 9 که اجازه می‌دهد تغییرات ارزشی در سرمایه‌گذاری‌های سهام از طریق OCI انجام شود (با انتخاب مناسب)، توسط سهامدارانی که احساس می‌کنند این امر می‌تواند مقایسه را چالش‌برانگیزتر کند، به طور گسترده درک یا پذیرفته نشده است. و زیان نیز در صورت عدم شناسایی دارایی مجدداً به سود یا زیان طبقه‌بندی می‌شود.

رویکردهای مختلف برای طبقه بندی مجدد

سه رویکرد مختلف برای طبقه‌بندی مجدد وجود دارد: نادیده گرفتن همه طبقه‌بندی‌های ممکن. فقط چند طبقه‌بندی مجدد (رویکرد محدود) را مجاز می‌دانند یا اگر اطلاعات مفیدی را ارائه می‌دهند، همه طبقه‌بندی‌های مجدد را مجاز می‌دانند (رویکرد گسترده).

بدون OCI و بدون طبقه بندی مجدد

می توان استدلال کرد که طبقه بندی مجدد باید به سادگی ممنوع شود. این امر صورت سود یا زیان و سایر درآمدهای جامع را از نیاز به طبقه بندی رسمی سود و زیان بین SOPL و OCI رها می کند. این پیچیدگی را کاهش می دهد و سود و زیان فقط یک بار قابل شناسایی است. با این حال، هنوز این موضوع باقی خواهد ماند که چگونه سود در سود هر سهم را تعریف کنیم، که نسبت بسیار مهمی برای سرمایه گذاران است، زیرا به وضوح کل درآمد جامع حاوی سود و زیان بسیار زیادی است که غیرعملیاتی، محقق نشده و خارج از کنترل هستند. مدیریت و مربوط به دوره حسابداری نیست.

رویکرد باریک به OCI

پیشنهاد دیگر این است که OCI باید محدود شود و رویکرد محدودی اتخاذ شود. بر این اساس فقط سود و زیان پل زدن و عدم تطابق باید در OCI گنجانده شود و از حقوق صاحبان سهام به SOPL طبقه بندی شود.

مازاد تجدید ارزیابی در یک دارایی مالی طبقه بندی شده به عنوان FVTOCI نمونه خوبی از سود پل زدنی است. دارایی به ارزش منصفانه در صورت وضعیت مالی به حساب می‌آید اما به طور موثر به بهای تمام شده در SOPL. به این ترتیب، با شناسایی مازاد تجدید ارزیابی در OCI، OCI به عنوان پل ارتباطی بین صورت وضعیت مالی و SOPL عمل می کند. در صورت واگذاری، طبقه‌بندی مجدد تضمین می‌کند که مبلغ شناسایی‌شده در SOPL با مبالغی که اگر دارایی مالی به بهای تمام شده اندازه‌گیری می‌شد، در SOPL شناسایی می‌شد، مطابقت دارد.

سود یا زیان مؤثر در پوشش جریان نقدی یک معامله آتی نمونه‌ای از سود یا زیان عدم تطابق است زیرا به معامله در دوره حسابداری آتی مربوط می‌شود، بنابراین باید به آینده منتقل شود تا بتوان آن را در SOPL مطابقت داد. یک دوره حسابداری آیندهتنها با شناسایی سود یا زیان موثر در OCI و اجازه طبقه‌بندی مجدد آن از حقوق صاحبان سهام به SOPL، کاربران می‌توانند نتایج رابطه پوشش ریسک را ببینند.

رویکرد گسترده به OCI

پیشنهاد سوم این است که OCI رویکردی گسترده را اتخاذ کند، که شامل سود و زیان گذرا نیز می‌شود. هیئت مدیره در هر استاندارد IFRS تصمیم می گیرد که آیا یک اندازه گیری مجدد موقتی باید بعداً بازیافت شود یا خیر.

نمونه‌هایی از سود و زیان گذرا آنهایی هستند که از اندازه‌گیری مجدد صندوق‌های بازنشستگی با مزایای معین و مازاد تجدید ارزیابی در PPE ایجاد می‌شوند.

نتیجه

هیئت مدیره رویکرد اخیر را در چارچوب مفهومی گزارشگری مالی مارس 2018 اتخاذ کرده است و بیان می‌کند که طبقه‌بندی مجدد از OCI به SOPL مجاز است «... در دوره‌های آینده زمانی که انجام این کار منجر به ارائه اطلاعات مرتبط‌تر توسط [SOPL] یا ارائه اطلاعات وفادارتر شود. نمایش عملکرد مالی واحد تجاری برای آن دوره آتی». با این حال، اگر مبنای روشنی برای شناسایی دوره یا مبلغی که باید مجدداً طبقه‌بندی شود وجود نداشته باشد، هیئت مدیره در هنگام تدوین استانداردهای IFRS ممکن است تصمیم بگیرد که طبقه‌بندی صورت نگیرد.