صندوق پرچین

یک صندوق پرچین ، یک وسیله نقلیه سرمایه گذاری جایگزین ، مشارکت است که سرمایه گذاران (سرمایه گذاران معتبر یا سرمایه گذاران نهادی) پول را با هم جمع می کنند و یک مدیر صندوق با استفاده از تکنیک های پیشرفته سرمایه گذاری ، پول را در انواع دارایی ها مستقر می کند. صندوق های پرچین ، بر خلاف سایر وجوه ، می توانند از اهرم استفاده کنند ، از موقعیت های کوتاه استفاده کنند و موقعیت های طولانی/کوتاه را در مشتقات نگه دارند. آنها کمتر توسط کمیسیون اوراق بهادار و بورس (SEC) بر خلاف سایر وجوه تنظیم می شوند.

خلاصه

• یک صندوق پرچین ، یک وسیله نقلیه سرمایه گذاری جایگزین ، صندوق است که پول سرمایه گذاران را با هم جمع می کند و از استراتژی های پیشرفته سرمایه گذاری برای تولید بازده استفاده می کند.
• صندوق های پرچین فقط برای سرمایه گذاران معتبر و یا نهادی قابل دسترسی هستند.
• چهار طبقه بندی اصلی استراتژی های صندوق های تامینی عبارتند از: رویداد محور ، ارزش نسبی ، کلان و پرچین سهام.

تعریف سرمایه گذاران معتبر و نهادی

صندوق های پرچین فقط برای سرمایه گذاران معتبر و یا نهادی قابل دسترسی هستند.

یک سرمایه گذار معتبر یک نهاد شخصی یا تجاری است که مجاز به سرمایه گذاری در اوراق بهادار است که ممکن است در مقامات مالی ثبت نشده باشد. در ایالات متحده ، باید حداقل 1،000،000 دلار ارزش خالص داشته باشد (به استثنای ارزش محل اقامت اولیه) یا درآمد سالانه حداقل 200000 دلار برای دو سال گذشته. قانون 501 آیین نامه D کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده در تعریف "سرمایه گذاران معتبر" به جزئیات بیشتری می پردازد.

یک سرمایه گذار نهادی یک فرد یا شرکتی غیر بانکی است که اوراق بهادار از طرف اعضای خود را به مبلغ دلار یا مقدار کمتری معامله می کند. سرمایه گذاران نهادی شامل صندوق های بازنشستگی ، شرکت های صندوق های متقابل ، شرکت های بیمه ، بانک های تجاری ، صندوق های متقابل یا صندوق های تامینی هستند. با توجه به جیب های عمیق سرمایه گذاران نهادی ، آنها نقش عمده ای در بازار اوراق بهادار دارند.

استراتژی های صندوق پرچین مشترک

Hedge Fund Research ، Inc. چهار طبقه بندی اصلی استراتژی های صندوق پرچین را مشخص می کند. هر استراتژی شامل پروفایل های مختلف ریسک و پاداش است:

1. استراتژی های مبتنی بر رویداد

استراتژی هایی که به دنبال به دست آوردن تغییرات ناکارآمد قیمت به دلیل وقایع خاص شرکت ها ، بازسازی شرکت ها ، ادغام و تصرف ، فروش دارایی ، اسپین آف ، ورشکستگی و سایر رویدادها هستند.

2. استراتژی های ارزش نسبی (داوری)

استراتژی هایی که به دنبال به دست آوردن اختلاف قیمت بین اوراق بهادار مرتبط هستند که اختلاف قیمت آنها با گذشت زمان برطرف می شود.

3. استراتژی های کلان

استراتژی هایی که به دنبال سود بردن از رویدادها و روندهای اقتصادی جهانی مانند تغییرات نرخ بهره، تغییرات ارزی، تغییرات سیاسی و موارد دیگر، از طریق تملک دارایی هایی با مواجهه مثبت یا منفی در معرض چنین رویدادهای کلان هستند. استراتژی‌های کلان حول محور پیش‌بینی و پیش‌بینی رویدادهای کلان می‌چرخند.

4. استراتژی های پوشش سرمایه

استراتژی هایی که به دنبال کسب سود از موقعیت های خرید و یا فروش در سهام و اوراق مشتقه هستند.

ساختار کارمزد صندوق تامینی

ساختار کارمزد صندوق های تامینی مشترک "2 و 20" نامیده می شود. این بدان معناست که مدیر صندوق یک کارمزد مدیریتی 2٪ اعمال شده برای دارایی های تحت مدیریت و یک کارمزد تشویقی 20٪ برای بازدهی بیشتر از نرخ مانع تعیین شده دریافت می کند. هزینه های تشویقی تنها زمانی جمع آوری می شود که پورتفولیو بازدهی بالاتری نسبت به نرخ مانع ایجاد کند. نرخ های مانع می توانند "سخت" یا "نرم" باشند:

1. سخت

نرخ مانع سخت به این معنی است که هزینه های تشویقی فقط در بازدهی بیش از حد معیار جمع آوری می شود. به عنوان مثال، اگر یک صندوق تامینی 25٪ با نرخ مانع 10٪ بازدهی داشته باشد، کارمزدهای تشویقی بر بازده اضافی 15٪ دریافت می شود.

2. نرم

نرخ با مانع نرم به این معنی است که کارمزدهای تشویقی در کل بازده پرتفوی به قدری جمع‌آوری می‌شود که بازده بیشتر از نرخ مانع باشد. به عنوان مثال، اگر یک صندوق تامینی 25٪ با نرخ مانع نرم 10٪ بازدهی داشته باشد، کارمزدهای تشویقی از کل بازده پرتفوی 25٪ دریافت می شود.

نمونه ای از ساختار کارمزد صندوق تامینی

صندوق ABC یک صندوق تامینی با ۱۰۰ میلیون دلار دارایی تحت مدیریت است. این صندوق از ساختار کارمزد «2 و 20» با نرخ مانع سخت 15 درصد پیروی می کند. هزینه های تشویقی بر اساس سود ناخالص محاسبه می شود و نه سود خالص از هزینه های مدیریت. عملکرد صندوق تامینی در زیر ارائه شده است. مجموع کارمزدهای پرداختی به مدیران صندوق را محاسبه کنید.

از آنجایی که پرتفوی بازدهی 100 درصدی را ایجاد کرد که بالاتر از نرخ مانع سخت 15 درصدی است، مدیران صندوق مستحق دریافت کارمزد تشویقی هستند.

1. ابتدا هزینه های مدیریت را به صورت 1, 000, 000 $ x 2% = 20, 000 دلار محاسبه می کنیم.
2. سپس بازده دلار بالاتر از نرخ مانع سخت را به صورت [2, 000, 000 – $1, 000, 000 x (1+20%)] = 800, 000 دلار محاسبه می کنیم. این مبلغ دلاری است که هزینه های تشویقی بابت آن اخذ می شود.
3. در نهایت، ما هزینه های تشویقی را 800, 000 دلار در 20٪ = 160, 000 دلار محاسبه می کنیم.

مجموع هزینه های پرداختی به مدیران صندوق 20000 دلار + 160000 دلار = 180000 دلار است.

منابع اضافی

برای درک بهتر دنیای صندوق های تامینی، دوره مقدماتی CFI در صندوق های تامینی را بررسی کنید. برای ادامه یادگیری و پیشرفت شغلی، منابع زیر مفید خواهند بود: